Trzy wieczory

Od kilku dni utrzymuje się doskonała pogoda do obserwacji astronomicznych.

Niestety akurat teraz Księżyc postanowił świecić najjaśniej jak się tylko da :). 

Tutaj dzień przed pełnią

Pełnia wypadła 22-07-2013

Jest to jednak dobra okazja do sfotografowania pięknego wschodu Księżyca.

Na miejsce obserwacji wybrałem moją ulubiona miejscówkę czyli łąkę w Łazie z widokiem na południowy wschód i panoramę Karkonoszy.

Za pomocą aparatu Canon D350 i obiektywu Tamron 300mm, z odległości ok. 120km sfotografowałem , majaczący miedzy drzewami, najwyższy szczyt Karkonoszy, Śnieżkę

 W oczekiwaniu na wschód Księżyca zrobiłem kilka fotek panoramy, jaka roztacza się z tego punktu widokowego.

Wreszcie ok. 21szej w azymucie 109*, pojawiła się wielka „twarz” wschodzącego Księżyca.

Z początku jeszcze słabo widoczna, ale wkrótce wspaniała pomarańczowa tarcza majestatycznie królowała nad okolicą.

To był jeden z piękniejszych wschodów Księżyca jakie widziałem.

Kiedy wykonałem kilka zdjęć i nasyciłem juz oczy pięknym widokiem, postanowiłem zrobić sobie z Moońkiem pamiątkowe zdjęcie. Nie jest to do końca takie proste, aby bez pomocy innej osoby zgrać się tak na odległość. Jakby nie wyszło pamiątka ze wschodu Księżyca, jest :).

Po powrocie z łąki do domu, zapolowałem jeszcze na flary satelitów Iridium. Poprzedniego dnia upolowałem Iridium 70 w Casjopei

i Iridium 41 pod Arkturem.

W dzień wschodu Księżyca Iridium 43 znów w Casjopei

i Iridium 42 pod Arkturem.

  W Casjopei załapał się także rejsowy samolot, zostawiając  na zdjęciu sznurek koralików

Dwa dni wcześniej uwieczniłem też Wenus,

która powoli zbliża się do naszej planety aby w styczniu przyszłego roku zbliżyć się najbardziej. Znajdzie się wtedy w odległości 0,266 j.a.od Ziemi. To były trzy ciekawe wieczory. Już nie mogę się doczekać na sierpniowe maksimum Perseidów…

                                                                                                                                                          Mariusz Rudziński